woensdag 3 oktober 2012

Boekhandel vs Bibliotheek

Afgelopen week was er eindelijk het boekenitem in De Wereld Draait Door. Vier boekhandelaars vertellen vol kleuren en geuren over boeken, waarvan zij denken dat het topboeken zijn.

Op zich is het dan natuurlijk altijd nog subjectief. Maar in Amerika deed Oprah dat ook met haar Oprah's Book Club. Ze boostte de boekverkoopcijfers naar ongekende hoogten. Uitgevers en schrijvers wilden zo graag dat hun boek werd uitgekozen. Boekenclubs kwamen als paddenstoelen uit de grond. Lezen, lezen, lezen.

Maar na verloop van tijd kwam er een kentering in de Oprah Book Club. Na controverses werd er een eind gemaakt aan de boekpromotie en uitgevers waren er niet blij mee.

Inmiddels blijken ook de in DWDD besproken boeken populairder geworden zijn door de televisiepromotie. Maar in bibliotheekland wordt al snel de vraag gesteld: Waarom geen bibliothecarissen?

Die vraag is op zich snel te beantwoorden: Tijd en aanbod.

Tijd in de zin dat boeken later aankomen in de bibliotheek dan in de boekhandel. Een boekhandel krijgt boeken direct op de publicatiedatum. En natuurlijk al eerder. Boekhandelaren weten direct wat goed loopt en wat niet.

Dat hangt samen met aanbod. Iets wat de bibliotheken door middel van retail ook willen bewerkstelligen: Meer, meer en meer. Actueler en nog actueler.

Maar dan komt tijd weer om de hoek kijken. Actueel is pas wanneer het boek is ingewerkt in het bibliotheeksysteem, ingebonden, bestickerd. En dat duurt langer dan wanneer het boek direct in de winkel ligt met één streepjescode in plaats van nog één.

Dat is een hele andere discussie die ik nog wel verder kan uitwijden in andere blogposts. Nu eerst terug naar DWDD en de vraag en antwoord waarom er geen bibliothecaris aan tafel zat/zit.

Het gaat ook slecht met de boekverkopen. Soms dubbele cijfers met dalingen van boekverkopen. Dus er moeten wel boeken verkocht worden en wie verkopen boeken? Boekhandelaren. Ze zijn met naam en toenaam genoemd, waar ze werken, waar ze te vinden zijn.

En is die boekhandel niet in de buurt, dan is er altijd op korte afstand een andere te vinden. Al is het een Bruna of een AKO.

Nog even weer terug naar aanbod. In een boekhandel zijn meerdere exemplaren van een titel aanwezig. Wil een boekhandelaar een boek lezen, dan maakt het voor de koper niet uit. In een bibliotheek is dat anders. Vaak is er maar één exemplaar. Is een boek interessant dan is het al snel uitgeleend of gereserveerd. Dus dat betekent dat er qua aanbod niets meer is.

Werk je daarnaast nog met meerdere collega's in een bibliotheek, dan weet je van elkaar niet wanneer welk boek is uitgeleend. Kortom als bibliothecaris heb je maar weinig overzicht wat nu echt populair is.

Uiteraard zijn er de recensies in tijdschriften en kranten, maar soms missen die ook interessante boeken.

Als boekhandelaar weet je ook precies wanneer een boek uitverkocht is. Dus die kan ook direct bijbestellen. Een bibliotheek kan dat absoluut niet zo snel. Dan komt er weer een heel proces van inwerken etc.

Er zijn maar 148 exemplaren van Vijftig Tinten Grijs in heel Friesland. Ik heb nu geen zicht op het aantal reserveringen, maar dat zullen er wel heel veel zijn.

Dit betekent ook dat geen enkel exemplaar de kast van zijn 'thuisbibliotheek' te zien krijgt. De boeken gaan kriskras door Friesland en zo zal het ook landelijk zijn.

Om dit op te vangen is er dus een schaarste (gecreëerd), waarbij er geen nieuwe exemplaren meer worden bijbesteld. Men moet het hiermee doen. Soms kunnen dergelijke schaarstes leiden tot de aankoop van een boek door leners.

Als bibliothecaris heb je geen zicht op dergelijke cijfers. Je ziet de boeken eens in de drie tot vier weken in de reserveringskast staan. Wachtend op de volgende lener, waarna het boek weer onzichtbaar is.

Op deze wijze kunnen boekhandelaren beter een verhaal vertellen rondom een boek dan een bibliothecaris. Op dit moment, moet ik er wel bij zeggen.

Over vijf jaar kan het heel anders zijn.

7 opmerkingen:

  1. Aangezien ik er op Bibliofuture.nl over begon, ben ik blij met dit blog. Ik ben het wel met je eens maar als je als bibliotheek aan het retailen (soort van boekhandel)bent had er dan niet minimaal een collectioneur aan die tafel van dwdd kunnen zitten.
    Zou er geen ander item bedacht kunnen worden dwdd waar de bibliotheek aan mee zou kunnen werken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zelfs DWDD is onderhevig aan commercie. Ik vermoed dat uitgevers (of eventueel boekhandelaren) bij de redactie zijn gekomen met het verzoek om een item over boekhandels te beginnen.
      Het gaat niet eens om de boeken, het gaat om de verkoop van boeken. Dat zijn twee verschillende dingen.
      Aan de bibliotheek heeft DWDD niets. Dit is puur vanuit de boekverkoop geïnitieerd.

      Verwijderen
  2. Ja ik had moeten schrijven publieke omroep in zijn algemeenheid. DWDD mag van mij linea recta door naar RTL, en programma's op de publieke omroep zouden niet mee moeten doen met commerciële gedachten van dit soort partijen.
    Een mooie docusoap over de openbare bibliotheek bij de NTR zou een mooi voorbeeld kunnen zijn van hoe je het medium TV zou kunnen gebruiken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik zou zeggen, neem contact op met de NTR en probeer het. Als je niet waagt, win je ook niks.

      Misschien is er een programmamaker die er heil in ziet.

      En niet alleen NTR natuurlijk, ook andere omroepen kunnen dan doen.

      Verwijderen
  3. Eigenlijk zou je kunnen stellen dat de aanpak van de kinderboekenweek eerder een voorbeeld is voor hoe het kan dan de aanpak van DWDD:

    http://www.kinderboekenweek.nl/tv.html

    dat is een vrij gevariëerd programma in een korte tijd en het is veel meer gericht op leesbevordering dan wat we bij het boekenminuutje van Mathijs.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Klopt helemaal! Daar gaat het niet om om te kopen, maar om te lezen. De schrijvers vertellen zelf het verhaal, zoals zij het bedoeld hebben.

      Verwijderen
  4. Hoe vaak worden er wel geen boeken aangeprezen in DWDD? Ze hebben wel vaker boekpromotie, maar nog niet op deze manier.

    In principe is dit een voortzetting van wat ze al eerder deden: Kijk eens wat voor leuke schrijver hij/zij is en koop dit boek van hem/haar.

    Het perspectief is veranderd. Eerder werden boeken aangeprezen door de schrijvers zelf, nu door verkopers zelf. Zij kunnen daarnaast ook buitenlandse boeken aanprijzen, iets wat eerder moeilijker kon.

    Dus in plaats van elke week een schrijver uitnodigen (vier per maand), wordt nu op één avond het quotum gehaald.

    Overigens, Libris heeft er een speciale pagina aan gewijd: http://www.libris.nl/?Boekeninhetnieuws/De%20Wereld%20Draait%20Door

    BeantwoordenVerwijderen