woensdag 29 augustus 2012

'Werk'tijd in vrije tijd?

Sinds deze week ben ik ook op Branch.com te vinden. Dit is een website waar je met een select gezelschap kunt discussiëren over elk soort onderwerp.

Je gebruikt je Twitter account, Yahoo account of je Gmail account om er in te loggen. Je bent niet gebonden aan 140 tekens "for more characters and less noise". Je kunt verder de diepte in gaan met mensen waarvan je weet dat ze een interessante bijdrage kunnen leveren. Daarnaast is een Branch beter georganiseerd dan Twitter of een blog met reacties.


Ik ben n.a.v. een tweet en twee andere branches zelf een branch begonnen. Veel online bibliothecarissen zijn vaak nog actief na werktijd. 's Avonds, 's ochtends en zelfs 's nachts. In hoeverre besteden bibliothecarissen vrije tijd aan werkgerelateerde zaken voor hun eigen informatievoorziening om bij te blijven?

Inmiddels is wel duidelijk dat je alleen met de oude media en werktijden niet op de hoogte kunt blijven van wat er speelt in het bibliotheeklandschap.


Wil je een bijdrage leveren, klik dan op Ask to join en doe mee.

dinsdag 28 augustus 2012

Ik spot(ify) een album (4)



Het is alweer een tijd geleden dat ik een album spotte via Spotify. Op dit moment beluister ik het debuutalbum van Jessie Ware.

Een Zuid-Londense singer-songwriter met invloeden uit de jaren '80, maar ook met invloeden van de hedendaagse muziek. Wellicht spooky te noemen als Florence and The Machine, maar ook Kate Bush.

Gerard Ekdom en Werner Schlosser raadden haar album in maart al aan. Nog niet echt doorgebroken, wellicht omdat het geen doorgewinterde pop is, wat nu zo populair is.

Maar misschien is het nog te vroeg en gaat ze later groeien, zoals ene Janelle Monae deed.

Haar debuutalbum Devotion is veelbelovend. In november is ze te zien in Paradiso op London Calling.



maandag 27 augustus 2012

Rolling Marbles

Voor iedereen die van heerlijke jazz houdt met een vleugje Antilliaanse ritmes.

Dit najaar komt Kris Berry naar verschillende steden om haar muziek te promoten en iedereen een leuke avond te bezorgen.

O.a. in Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Haarlem strijkt de tournee neer van deze rijzende ster.

donderdag 23 augustus 2012

Sing me an album



Er zingen echte pareltjes in de Nederlandse muziekwereld. Zo ook Sherry Dyanne, een zangeres met een prachtige stem. Het begon met mijn eerste kennismaking op The Hague Jazz in 2010. Ze begon een avond in een propvol zaaltje. Er kon niemand meer bij! Iedereen wilde zien en ervaren wie deze zangeres was. Ik kon nog maar een paar nummers mee krijgen. Vervoerd door het stemgeluid, was ik verkocht.

Om haar debuutalbum "Sing Me A Song" samen te stellen, zocht ze nummers via Facebook. Mensen konden aangeven welke jazz- en soulnummers ze wilden dat Sherry ging zingen.

Het heeft wel even geduurd voordat ze haar debuutalbum uitbracht, maar het duurde nog langer voordat ik het kocht. Je kent het misschien wel, wel in het achterhoofd houden. Ja, kopen die cd. Oh, geen random reader bij me. Oh, nu geen pc in de buurt. Die dingen.

Twee weken geleden hoorde ik haar "Come On A My House" zingen op Radio 6 en ik had alles bij de hand. Ik dacht direct: Kopen!

Je kunt natuurlijk naar Bol.com of Plato gaan, maar het beste is om de cd direct bij de artiest zelf te kopen. Je kunt natuurlijk het album digitaal kopen, maar een cd heeft toch meer. En dat blijkt maar weer.

Je kunt een album rechtstreeks bij een concert kopen, maar ook via de website (www.sherrydyanne.com). Een paar dagen later lag er een blauwe (!) bubbeltjesenvelop in de brievenbus, in plaats van een saaie witte envelop.

Via een digitale winkel of een andere winkel, krijg je nooit de waardering van de artiest zelf. In dit geval was het een klein briefje met dankwoord en het cd-hoesje is getekend. Zo lief!


Genieten doe ik zeker! Bedankt, Sherry!

Gratis tip: Koop bij de artiest zelf. Dan weet je dat ze waarderen dat je hun muziek koopt.

dinsdag 21 augustus 2012

Marketing tot in de puntjes

N.a.v. meerdere tweets van vandaag en de plannen voor de bibliotheken in Nederland blijkt maar weer dat je tegenwoordig moeilijk kunt plannen.

Marketing heeft de afgelopen jaren intrede gedaan in het bibliotheeklandschap. Waar je vroeger lokaal bezig was voor de leden van de plaatselijke bibliotheek, kwamen later de commissies en propaganda-organisaties om het boek te promoten.

Inmiddels door mijn Scoop.it topic "Bibliotheken en uitgevers", ben ik erachter gekomen dat boeken niet gepromoot hoeven te worden. In de jaren '70 en '80 kwamen de mensen al automatisch naar de bibliotheek, omdat kopen gewoonweg te duur was. De promotie voor de bibliotheken kwamen door de uitgevers zelf, die de boeken duur maakten. Daarna werden de bibliotheken duurder, waardoor dit weer afnam.

Hoe dan ook, er moest marketing in de bibliotheken komen. De uitleencijfers daalden, de ledenaantallen daalden. Er moest wat gedaan worden.

Dus nu wordt er alles gepland. Tot in de puntjes. Het moet zo en zoveel kosten, niet meer. Het mag alleen tussen dan en dan. Niet langer!

Er wordt dan wel lokaal, of meer regionaal, gepromoot, maar er komen ook landelijke promoties. Promoties in de verschillende vormen, zoals retail: Groninger model, Overijssels model. Maar ook Bibliotheek.nl wordt landelijk gepromoot. Alles komt in dezelfde 'huisstijl', maar regionale/lokale wijzigingen zijn mogelijk.

Maar alles moet minimaal een half jaar voor 1 januari gepland staan. Dat is echter onmogelijk. De veranderingen in het werkveld gaan tegenwoordig zo snel. Anderhalf jaar geleden was Twitter nog lang niet zo groot en ingrijpend als het nu is. Spotify was ook nog niet zo ingeburgerd.

Smsten mensen vorig jaar nog veel, tegenwoordig appt iedereen met een smartphone. Dus de bibliotheek kan er ook een inbreng in nemen. Wees waar de klanten zijn. Maar plan het niet, want je kunt het niet plannen.

Echter kwam ik laatst een tweet tegen van een marketeer van een bibliotheek die sprak over een artikel reserveren in de online catalogus. Als je het hebt over artikelen in plaats van titels, dan zit die persoon wel op de verkeerde plek.

Dat is dan lokaal, maar landelijk worden eigenlijk ook door het SIOB en de VOB marketing bedreven. Bijvoorbeeld wil de VOB met een e-reader (b-reader) komen voor de klanten. Dat is toch wel de P van product. Verder worden die plannen ook ver van te voren ingetekend. Hoe kun je nu weten wat er over anderhalf jaar gebeurt, laat staan over vier jaar.

Daarnaast lees je dan een 'onderzoek' van OCLC dat maar 12 procent van de bibliothecarissen. Daar wordt dan ook stellig op gereageerd, maar het is pure marketing. Onderzoekjes zijn een marketingmiddel, al een hele oude.

Marketing en de bibliotheek. Als dat maar goed gaat. Ik heb het nog niet eens gehad over de kosten van marketing.

Ik bedoel: Haal de marketing(staf) eruit, lidmaatschappen goedkoper en de klanten komen vanzelf.

maandag 13 augustus 2012

Generatie T(ablet)

Nadat we vrijdag een plekje op de boot gevonden hadden, ben ik eerst maar koffie gaan halen. Voordat ik in de rij zou staan.

Het was van tevoren al duidelijk dat het druk zou worden op de boot en dat we een tafel zouden delen met andere mensen.

Nadat ik terugkwam, zat er een ouder echtpaar bij mijn vriendin. Ik groette hen en kwam er bij zitten. Op het schip is wifi aanwezig. Ik heb nog steeds geen smartphone en ik twitter dan nog ouderwets via de normale connectie.

Mijn vriendin heeft echter wel een smartphone en ging daarmee verbinding maken op het internet.

Toen we beide diep verzonken zaten in onze telefoons, kwam er aan de andere kant iets anders op tafel: een iPad. iPads zijn nog steeds een onverwachte verschijning in het wild.

Het was wel een welgesteld echtpaar. Ze voelden zich niet geheel op hun gemak, maar de iPad was wel interessant. De man vertelde dat het thuis wel 60x sneller was dan deze verbinding. De vrouw kon dat niet zoveel schelen, zolang ze maar connectie hadden.

Er werden foto's bekeken, e-mails gecheckt en de volgende reis werd alvast georganiseerd.

Wat ik met deze post wil zeggen, is dat de Generatie T(ablet) toch wel de oudere mensen zijn. Met het geld. Degenen die het kunnen permitteren om een tablet te kopen en vol te stoppen met apps en ebooks.

Voor de rest hoef ik er niets aan toe te voegen. Ik heb al genoeg gepost over degenen die ebooks en tablets kopen.

vrijdag 10 augustus 2012

Schiere bibliotheek

Werken op een eiland. Het klinkt aanlokkelijk en voor een keer invallen op een eiland is dat best te doen.



Ik ben enige tijd geleden gevraagd om te werken op Schiermonnikoog. Ik heb al eens eerder gewerkt op Ameland, ook een invaldienst. Op Ameland is de bibliotheek gekoppeld aan het VVV-kantoor, terwijl op Schiermonnikoog een echte bibliotheek staat.

Ameland was echter buiten het zomerseizoen, vandaag was het tijdens het hoogseizoen. Ik wist niet dan ook niet wat te verwachten.

Vanmorgen was het echter heel vroeg opstaan. Om 6.30u. ging de boot vertrekken, maar volgens Google Maps is het een half uur rijden. Dus op tijd van bed om op tijd weg te gaan.

De rit bleek echter veel korter! Al binnen 20 minuten was ik in de veerhaven bij een opkomende zon. De overtocht was dan ook prachtig en rustig!

Bij aankomst gaf ik aan bij de buschauffeur dat ik bij de bibliotheek moest zijn. Zoals vaker op de eilanden, buiten een halte werd ik gewezen waar ik moest zijn.

Dan kom je aan, met drie sleutels, bij verschillende deuren die allemaal niet open gaan. Heel handig dus. Uiteindelijk vond ik de juiste deur en stapte ik binnen. Boeken, en nog meer boeken uiteraard. Heerlijk!

En dan is het zoeken. Zoeken naar de lichtknoppen, de juiste sleutels, de juiste inlogcode etc. Gelukkig lag er een briefje van mijn collega, die problemen had met de zelfservicebalie. Ze zou langskomen, want het werkte niet.

Nadat ze weer weg was, kreeg ik nog steeds de pc niet aan de praat. De helpdesk gebeld, stekkers verwisseld en hij deed het weer. Gelukkig!

Ondertussen was ik ook nog naar de supermarkt geweest voor de kranten. Die moet je dan speciaal kopen voor de klanten en mag je zelf kiezen. Een AD, Dagblad van het Noorden en een Volkskrant gingen mee.

Het eerste half uur was erg rustig. Ik kon e.e.a. nog zoeken en vinden. Tijdschriften ingewerkt, wat opgeruimd. Echter na het eerste half uur werd het druk. Eilanders, toeristen. Door elkaar. Duitsers, Belgen, Amsterdammers, Groningers, Drenten.

Op zo'n dag krijg je voornamelijk veel internetters. Ook komen boeken vol zand weer terug. Dat is toch een heel andere gewaarwording dan aan de vaste wal. Daar zijn de boeken netjes, kom je sporadisch iemand tegen van buiten de regio.

De terugreis was heel anders. Om 13.30u. zou de boot weer terug gaan, echter kwam deze laat aan vanuit Lauwersoog en hij was afgeladen bij aankomst op Schiermonnikoog!

Volgens de gegevens kunnen op een schip 1100 mensen meevaren en die kwamen ook allemaal aan op het eiland. Het duurde dan ook een tijd voordat iedereen van boord kwam, voordat ik aan boord kon gaan. Tijdens het wachten heb ik alsnog een kleurtje gekregen. Altijd handig.

Hoe dan ook, invallen op een eiland mag wel vaker. Dat zijn de leuke diensten, waar je dan van moet genieten.

woensdag 8 augustus 2012

Vakantie in de bibliotheek

Vakanties en bibliotheken lijken soms niet samen te gaan. Er komen aangepaste openingstijden, medewerkers zijn op vakantie, terwijl de lezers dat niet zijn.

Tegenwoordig zijn lezers nooit tegelijk op vakantie. De klanten van de bibliotheken gaan steeds vaker in andere maanden op vakantie. Juist om de vakantiedrukte te mijden of gewoon omdat het kan.

De klanten van de bibliotheek worden steeds welvarender, dus die kunnen zelf kiezen wanneer ze op vakantie gaan. Daarnaast zie je ook in de vakanties dat de kleinkinderen op bezoek zijn bij de grootouders. Oma neemt dan ook een stripboek mee of een dvd of een prentenboek.

In de vakanties kan het wel rustiger zijn dan tijdens de normale tijden. Sowieso is het rustiger vergeleken met de weken vóór de vakanties. Maar dan nog blijven de klanten wel naar de bibliotheek komen.

Ik kreeg de afgelopen weken vaak de vraag "Zijn jullie straks dicht?" of "Zijn er andere openingstijden?". Iets wat vreemd is, want in mijn regio doen de bibliotheken dit al jaren niet meer. Mocht het wel zo zijn dat wordt het uitgebreid aangekondigd door middel van mailing en affiches in de bibliotheken.

Lezen mensen dan die affiches niet? Een goede aankondiging zou zijn: "We zijn de hele vakantie geopend!"

Ik kan begrijpen dat ouders gebonden zijn aan de schoolvakanties en dat zij dan juist niet in de bibliotheek kunnen zijn. Echter dan hebben de ouders vaak nog maar drie tot vier weken vakantie, in tegenstelling tot de kinderen. Dus een lange periode met openingstijden is ook niet nodig.

De ouders blijven wel komen met hun kinderen. Boeken lezen is ook een goede besteding van de vakantietijd. Vooral nu met het minder goede weer van deze zomer. En niet te vergeten de actie rondom dvd's: Gratis lenen voor vier weken in plaats van € 2 betalen voor een week. Kinderdvd's zijn nog maar met moeite te lenen.

Ik ben sowieso tegen elke aangepaste openingstijd, behalve feestdagen. De bibliotheek moet te allen tijde bereikbaar en toegankelijk zijn. Met andere openingstijden verwar je de klanten en hun vaste tijden naar de bibliotheek.

Daarnaast, hoe vaker je dicht bent, hoe minder uitleningen je krijgt. Liever een vaste lezer die elke dag komt, dan dat die persoon slechts één of twee keer per week kan komen.

Vakanties en bibliotheken lijken niet goed samen te gaan, maar ondertussen vullen ze elkaar goed aan.

woensdag 1 augustus 2012

Fuck ebooks

Ebooks en bibliotheken zijn nog steeds in de flirtfase. De bibliotheken moeten nog de goedkeuring krijgen van de schoonvader, de uitgevers. Maar de bibliotheken zijn de hongerige jongeman. Ze willen zo graag verkering met de maagd, dat ze bijna alles er voor over hebben.

Ik heb al eerder geblogd over ebooks en ik lees meer en meer over de nadelen van ebooks in de bibliotheek. In de Verenigde Staten gaan steeds meer geluiden op om niet meer door te gaan met ebooks. Hier, hier en hier. En zo zijn er nog veel meer blogs, artikelen over dit onderwerp.

Nu begrijp ik ook meer wat OpenBibliotheken bedoelt in de bibliotheekwereld. De commerciële ebooks blijven commercieel. Er wordt precies nagegaan wie wat leest, hoe lang, wanneer, waar etc.

Met ebooks kunnen anderen in je omgeving inderdaad niet zien dat je 50 Shades of Grey leest. Echter de uitgever (en wie er verder achter zit) kan wel zien wat je met het boek doet.

Die privacy geven mensen op met het lenen bij de bibliotheek. Gekochte boeken, tja, net als met andere gekochte dingen. Je gaat ermee akkoord dat je gegevens gebruikt worden. Maar de bibliotheek is een instituut waar privacy gewaarborgd kan worden.

Ik weet zeker dat nu met de zelfservicebalies mensen andere boeken (informatief en romans) lenen dan toen men eerst bij de balie moest komen. Bibliothecarissen die boeken innamen en uitleenden keken ook niet snel op van de geleende obscure boeken.

Bij de ebooks is die schijnprivacy nog steeds aan de gang. Maar er kan niet gezien worden wat er gelezen wordt in het papieren boek, en weer gelezen wordt. Bij ebooks wel.

Die informatie is goud waard. Op basis daarvan worden nieuwe boeken geschreven. Boeken herschreven. Ebooks wel te verstaan.

Maar daar gaat mijn blogpost eigenlijk niet over. Voor mij hoeven die ebooks niet meer. Zodra de klanten/leden weten wat er gedaan wordt met hun gelezen geleende ebooks, zullen ze ervan af blijven.

Al die moeite om ebooks te omarmen, al het geld wat het kost, en vooral wat het nog gaat kosten. De uitgevers zijn niet van plan om ebooks zomaar toe te laten in de bibliotheek. Als ze dat wel wilden doen, dan hadden we allang alle toptitels als ebook te leen op de iPads en Android tablets.

De flirtfase moet maar snel afgesloten worden.

Bibliotheken houden zich vast aan de papieren boeken en laten de ebooks naast zich neer leggen. Wie weet of de uitgevers dan nog terug komen. En of ze met open armen ontvangen worden als hun oude geliefde. Denk het niet.

Tot verkering komt het niet en tot een huwelijksvoltrekking al helemaal niet.

Onbezuinigen

Inmiddels is de bibliotheek van Kollumerzwaag al een kwart jaar dicht. Ik werk sinds die tijd op invalbasis bij verschillende andere vestigingen en ik kom gelukkig (!) oude gezichten tegen.

Klanten/leden die in Kollumerzwaag geregeld kwamen, komen nu in bibliotheken als Buitenpost, Kollum en De Westereen. Hoe de verhoudingen liggen weet ik niet, maar veel mensen zijn toch over de gemeentegrenzen gaan kijken in andere bibliotheken.

Dan heb je geen pand meer voor de boeken, dus waar moeten dan de boeken naartoe? In de aanloop tot de sluiting hebben collega's en ik de boeken gecodeerd. Naar welke bibliotheek gaat welk boek? In veel gevallen was het simpel. De dichtstbijzijnde bibliotheek waar de betreffende titel nog niet aanwezig was, krijgt het exemplaar.

Echter hadden deze bibliotheken soms al exemplaren, die toch ergens naartoe moesten gaan. We hebben er een buffercollectie van gemaakt: Alles komt op één grote hoop en wordt later verdeeld onder bibliotheken. Of tenminste, als er ergens vraag naar is, kunnen we putten uit de wisselcollectie.

Inmiddels wordt er al meer geput uit deze wisselcollectie en komen boeken ook naar andere vestigingen. Ik ben dan ook blij om deze boeken terug te zien.

Verschillende redenen voor verschillende boeken. Omdat een exemplaar vervangen moet worden of omdat er sowieso geen exemplaar is.

De klanten in Kollumerzwaag vroegen geregeld wat er met de boeken zou gebeuren. Gelukkig kon ik hen gerust stellen en melden dat de boeken naar andere bibliotheken dan wel schoolbibliotheek gaan.

Maar wat een werk om alles om te werken, niet alleen in WISE, maar ook omlabelen. Dus nieuwe stickers erop, nieuwe RFID-koppelingen maken. Waarna alles verzonden moet worden naar de juiste bibliotheek.

Al met al kost een bezuiniging meer dan dat er wordt gedacht. De uren die het nog kost om alles weer op orde te krijgen. De bibliotheek die leeg gehaald moet worden, de boeken moeten vervoerd worden, brandstofkosten, man(!)uren voor het sjouwen etc. etc. Wat te denken aan de uren (en kosten) die blijven liggen voor andere belangrijke zaken. Daarnaast de inrichting voor de schoolbibliotheek en de boeken die daar geleverd moeten worden.

Gemeenten denken dat het geld oplevert, maar uiteindelijk kost het meer dan dat hen lief is.

Positief punt is en blijft: De boeken die uit een gesloten bibliotheek komen, zullen nooit weggegooid worden, maar altijd hergebruikt in een andere bibliotheek.