maandag 24 maart 2014

Einde der tijden

Er is de afgelopen tijd veel geblogd over al dan niet bloggen of niet. Mensen die altijd blogden, bloggen niet meer en er blijft een handjevol over die door blijft bloggen.

Bloggen over mensen die niet bloggen, over grote gebouwen, over innovaties, over non-innovaties. Punt blijft, wordt er nog wel geinnoveerd in Nederland?

Digitaal innoveren
Inmiddels is de laatste innovatie de opstartfase voorbij, de bibliotheek e-books, en wat blijft er straks nog over. Eigenlijk niks meer. Het is weer aan de lokale bibliotheken om te innoveren.

Maar waarvoor gaan we innoveren, waarom doen we dat en vooral voor wie doen we dat. Zijn de bezoekers (ik noem geen klanten) wel geinteresseerd in de innovaties van de bibliotheken.

Ik vraag het me eigenlijk af. We kunnen nu eindelijk mensen verwijzen naar het landelijk e-bookplatform, wat vast hangt aan de input van de uitgevers en de output van de leners. De introductie was een succes, maar nu is het zaak om de aandacht vast te houden op de lezers.

Ik ben daarom ook echt benieuwd wat de cijfers zijn. Of die na de eerste drie weken niet gigantisch gekelderd zijn. Iedereen had zijn/haar boekenplankje vol en wilde nog meer. Iets wat niet kon. Kijkt men nog naar de e-books? Ik vraag het me echt af.

Zelf ben ik alweer afgehaakt van het e-bookplatform. Leuk om te proberen en te weten hoe het werkt als bibliothecaris. En oh ja, de gratis e-books zijn er nog steeds. Dat zou allang ophouden, maar ik vermoed dat er afstel van komt. Dat wordt natuurlijk een non-reclame voor de bibliotheek e-books. Alsnog gaan betalen voor 18 (of 16?) e-books bovenop het lidmaatschap van de fysieke bibliotheek.

Dat vond ik al heel snel een drempel, maar nu kan men eigenlijk niet meer terug.

Oh en trouwens, nu de innovatie van de digitale bibliotheek ophoudt, wat gebeurt er met alle mensen die zich ermee beziggehouden hebben? Ik weet het inmiddels wel. Durf ik het te zeggen? Ja. Kan ik het zeggen. Nee. Niet hier. Niet openlijk. Waarom niet? Omdat er genoeg vertrouwenskwesties zijn binnen deze bibliotheekwereld. Iedereen heeft ze, niemand wil ze kwijt.

Fysiek innoveren
In ieder geval blijft het innoveren over. En wat blijkt waar bibliotheken vooral in innoveren? Dat zijn de gebouwen. Het ene na het andere grote bibliotheekgebouw wordt uit de grond gestampt, al dan niet samen met andere culturele instellingen. Dat dit allemaal ten koste gaat van de kleinere vestigingen willen mensen niet zien.

Maar daar ligt de zogenoemde her-innovatie. Uiteindelijk moeten de bibliotheken wel weer terug naar de mensen. De mensen komen niet meer naar de bibliotheek toe. Vooral niet als er nog betaald dient te worden om de bibliotheek te kunnen bereiken. Terug naar de mensen, maar dat duurt nog wel even.

Tot die tijd zal Nederland verarmen. Bibliotheken verrijken immers. Verrijken niet alleen de mensen, maar ook de woon- en leefomgeving van mensen.

Blijft de vraag: To blog or not to blog. Ik zie dat mijn laatste blogpost van begin februari is. Kom ik niks tegen om over te bloggen? Ja, zeker wel. Genoeg. Heb ik geen eigen mening meer? Ja, zeker wel. Genoeg. Heb ik nog genoeg tijd? Nee, niet meer. Daarom neem ik nu de tijd ervoor.

Er wordt gezegd dat mensen niet meer durven te bloggen. Volgens mij valt dat reuze mee. Mensen willen gewoonweg niet meer bloggen. Mocht je een eigen mening hebben, die goed verwoord wordt door andere bloggers, hoef je alleen nog maar stilzwijgend te knikken.