maandag 11 januari 2016

Vereniging van verdeeldheid

Het is een interessante tijd in bibliotheekland. Er is een vereniging van bibliotheken, maar die vereniging lijkt alleen maar op een vereniging van verdeeldheid.

Als je dan ook nog eens leest dat de vier grote bibliotheken de provinciale organisaties willen buiten sluiten, weet je eigenlijk hoe het zit.

E-books
Daarnaast ook nog het gedoe met de digitale toegang tot e-books, die uiteindelijk wel verkregen is via de KB. Een nieuw plan voor de vereniging waar de transitie in fasen wordt gedaan. Iets wat logisch is.

Catalogi
Eén bibliotheekcatalogus moet er komen, waar alles te vinden is. Dit terwijl de bibliotheken lokaal bepalen wat er in staat. De buren worden buitengesloten. Welke bibliotheekburen?

Inkoop
Dan is er nog een inkooporganisatie die nu pas naar de klanten (bibliotheken) gaat luisteren. Waar tegen bibliotheken in verzet gaan en zelf boeken gaan inkopen. En dan ook nog transparantie wensen, wat uiteraard wenselijk is.

Waar een manager wordt gehaald, die als een start up moet gaan werken binnen de nieuwe afdeling New Business. Voor innovatie. En wordt er eindelijk gesproken met klanten, de bibliotheken.

Tussen de regels
Ik vind het allemaal maar vreemd. Ik kan niet alles zien wat er speelt binnen de bibliotheekwereld. Soms hoor en lees ik weleens wat. En daarnaast is het zaak om tussen de regels door te lezen.

Wat wordt er nu echt bedoeld en gedaan door bibliotheken? Wat wordt er precies gedaan door landelijke organisaties. En wat door de provinciale organisaties?

Desondanks zou de invoering van een vereniging de bibliotheekwereld verder moeten helpen. Maar de afgelopen tijd lijkt het alsof het steeds erger wordt.

Bibliotheken werken steeds meer tegen elkaar, dan met elkaar. Er is geen landelijke leiding. Iemand die zegt waar het naartoe gaat.

Grenzen
En dat is wel nodig in deze verdeelde bibliotheekwereld. Een wereld met grenzen, die steeds dichter gaan.

maandag 4 januari 2016

Nu al klaar met #2016jaarvanhetboek

2016 is het jaar van het boek. En ik ben er nu al klaar mee.

Het begon vandaag met een Twitter-bom. Tientallen mensen twitterden hetzelfde met de hashtag #2016jaarvanhetboek.

Je kon je aanmelden om je profiel te gebruiken om hetzelfde te twitteren. Misschien leuk, maar wel erg irritant.

Er zijn mooie plannen voor het nieuwe jaar m.b.t. "het boek", maar Timo Boezeman twitterde vandaag het goede nieuws. 3,7% meer omzet aan boeken dan in 2014. Dan is toch eigenlijk 2015 het jaar van het boek geweest?

Mensen kopen weer boeken, economie trekt weer aan (zegt men). Maar wie zegt dat mensen meer tijd hebben tegenwoordig? Of is het alleen maar pronken met je boekenkast?

Desalniettemin is het goed dat er aandacht is voor boeken, maar mag het wel een stuk minder hyperactief?